ALEJOWE ARBORETUM

Projekt polegał na zinwentaryzowaniu zasobów przyrodniczych terenu oraz zaprojektowaniu nowych nasadzeń dobranych pod kątem zachowania bioróżnorodności.  Zadanie to wymagało przeprowadzenia analiz warunków lokalnych i powiązań przyrodniczych z roślinnością terenów przylegających. Nowe nasadzenia uzupełniły istniejące zadrzewienia, a dobór gatunkowy nowych nasadzeń to min.: wiśnia ptasia, topola biała, klon pospolity, lipa drobnolistna, jabłoń, grusza, róża, a także wierzba biała, czy olsza czarna. W celach edukacyjnych zaprojektowano tablice dydaktyczne wraz z ich opracowaniem graficznym i merytorycznym. Każdy z nasadzonych gatunków otrzymał swój numerek, którym został opisany na jednej z tablic oraz oznaczony w terenie zawieszonym na gałązce kolorowym numerkiem.  Dodatkowo wykonano projekt elementów małej architektury.

Pamiętajmy, że w silnie odlesionym krajobrazie rolniczym zadrzewienia śródpolne tworzą korzystny dla upraw mikroklimat. Zwiększają zdolności retencyjne gleb, zmniejszają erozję wodną i wietrzną. Bezpośrednia bliskość zadrzewień śródpolnych i pól uprawnych wpływa pozytywnie na wielkość plonów. Zjawisko to sięga na odległość nawet 30-krotności wysokości zadrzewień!

Aleje śródpolne to także środowisko życia mnóstwa małych i dużych zwierząt. Jedno drzewo z perspektywy przyrodnika jest jak dom wielorodzinny – zamieszkuje w nim szereg bezkręgowców, ptaków, ssaków, płazów, gadów, a także roślin i grzybów; w takim ujęciu aleja to tętniące życiem wielogatunkowe osiedle!

W skali środowiskowej zadrzewienia alejowe pełnią wiele ważnych funkcji m.in. ich obecność wpływa na poprawę czystości powietrza, powoduje obniżenie temperatury powietrza, wzrost wilgotności; także na poziomie gleb aleje mają swoje zasługi w oczyszczaniu ich z zanieczyszczeń przemysłowych.

Inwestycja została zrealizowana pod nadzorem autorskim w 2016 r.