Projekt zagospodarowania terenu naturalistycznego parku we Wrocławiu.

Głównymi założeniami projektu było:

– uporządkowanie ścieżek, wytyczenie głównych tras spacerowych;

– zachowanie pobudowlanego, surowego charakteru miejsca;

– idea zagospodarowania parku oparta na  motywach placu budowy;

– opracowanie projektu zagospodarowania terenu oraz projektu technicznego uwzględniającego plac zabaw dla dzieci starszych, maluchów oraz psi wybieg;

– podkreślenie procesów sukcesji naturalnej zachodzącej na terenie parku oraz stworzenie przestrzeni na rozwój czwartej przyrody;

– edukacyjny i eksperymentalny charakter parku oparty o zasady bioróżnorodności i sukcesji naturalnej oraz ograniczenie ingerencji w zachodzące procesy przyrodnicze.

Celem projektu jest nadanie parkowi narracyjnego charakteru odwołującego się do placu budowy, twórców miejskich przemian – urbanistów, budowlańców, architektów.. Planowane jest utrzymanie miejsc aktywności w prostym, geometrycznym stylu. Proces projektowania, zmagań z fizyką i pracy rąk ludzkich, był punktem wyjścia dla aranżacji placów zabaw dla dzieci starszych i młodszych. Wśród projektowanych stref aktywności możemy wyróżnić:

• Plac budowy – miejsce zabaw i kreowania. To tutaj stanie ogromna koparka z wnętrzem pełnym atrakcji oraz fabryka piasku. Na placu zabaw zaplanowano również sprzęty do balansu i równoważnie, dzięki którym dzieci mogą poczuć się niczym konstruktorzy i zbadać siłę grawitacji.
• Plac malucha – miejsce zabaw do wspólnego huśtania, skakania, zjeżdżania i obsługi transportu – bez którego nie da się nic wybudować w mieście.
• Psi wybieg – bezpieczna przestrzeń do zabawy z czworonożnymi przyjaciółmi.

Zieleń w Parku Idzikowskiego

Nadszedł czas, w którym musimy odejść od praktyki ciągłego ulepszania i pielęgnowania każdego fragmentu zieleni miejskiej. Czas trzeciej przyrody – w pełni kontrolowanej przez człowieka i ujarzmionej sekatorem – skończył się. Obok nowych nasadzeń w parku i miejsc koszonych pozostawiamy miejsce na roślinność rozwijającą się samoistnie i niekontrolowanie – czwartą przyrodę. W parku przy ul. Idzikowskiego projekt zieleni wykonujemy wspólnie z przyrodą, bo ona wie, jak to zrobić najlepiej. Obserwujemy zachodzące procesy, podkreślamy je i rozwijamy wokół nich narrację. Całość założenia ma charakter mocno naturalistyczny, wręcz dziki, a jego głównymi składowymi są:

ŁĄKA MIEJSKA

Zaplanowano koszenie tylko wybranych miejsc co umożliwi rozwój siedliska łąkowego i zwiększenie jakości biologicznej poza miejscami koszonymi. Polany, czyli częściej koszone obszary, zaplanowane zostały przy terenach rekreacyjnych. Obszary te wyznaczać będą płotki dzięki czemu łatwiej będzie zarządzać pracami pielęgnacyjnymi w parku. Pozostały obszar będzie samoistnie zarastać roślinnością wysoką, tworząc tym samym zewnętrzny bufor izolacyjny parku. Płotki wykonane będą z martwego drewna pozyskanego na miejscu. To cenna kryjówka dla owadów i małych ssaków.

BIOGRUPA

Wzdłuż głównej osi północ-południe zaprojektowano dwie biogrupy klimatyczne. Są to wydzielone kwartały, które porastać będą dzikie drzewa owocowe uzupełnione krzewami. W dobie zmian klimatycznych i ekonomicznych drzewa i rośliny jadalne stanowią cenny zasób, który powinien stać się nie tylko ozdobą ale podstawą kreowania zieleni. Tak ukształtowana biogrupa naśladuje strefę ekotonową.

CHWASTOWISKO

Nowe spojrzenie mieszkańców na chaszcze i chwasty może być jednym z działań adaptacji miast do zmian klimatu. Udowodnione zostało, że ziołorośla na nieużytkach mogą pochłonąć więcej dwutlenku węgla niż uporządkowany park. Projekt zieleni zakłada wprowadzenie niestandardowych rabat z wykorzystaniem ziół, chwastów, roślin miododajnych oraz gatunków sukcesji naturalnej. Dzikie, niesforne, naturalne. A przy tym niezwykle wartościowe pod względem bioróżnorodności, walorów wizualnych i pożytku pszczelego.

GÓRKI RUDERALNE

Roślinność wnikająca w nawierzchnie betonowe, będące pozostałością prowadzonych prac budowlanych, jest niewątpliwie wyróżnikiem projektowanego parku. Fragmenty płyt betonowych z przebudowy placu, przewidziane do demontażu, utworzą podstawę dla nowych kompozycji roślinnych. Na pagórkach powstaną rabaty bylinowe oraz rabaty roślin ruderalnych. W niektórych miejscach będzie można obserwować proces zarastania w przestrzeni parkowej. Wysiane rośliny zostaną pozbawione dalszej ingerencji człowieka, aby wniknęły w struktury betonowych górek.

SUKCESJA NATURALNA

W miejscach gdzie istniejąca nawierzchnia betonowa zostanie zachowana nie planuje się dodatkowych nasadzeń. W procesie sukcesji naturalnej nawierzchnia ulegnie z czasem przemianom: płyty spękają, zwietrzeją i rozkruszą się w wyniku np. zimowego zamarzania wody. W szczelinach pojawi się roślinność spontaniczna. Początkowo rośliny zielne, po nich zdrewniałe – wrastające miedzy płyty. Z czasem, odłożona materia organiczna utworzy siedlisko dla nowych, bardziej wymagających roślin. W taki sposób przyroda przejmuje i opanowuje tereny przekształcone wcześniej przez ludzi.

GALERIA RUDERALNA to miejsce edukacyjne, gdzie przyroda zarasta pozostawione posadzki dawnych budynków, tworząc widowisko procesów naturalnych i pokazując niezłomność każdej rośliny wnikającej w betonową strukturę.

SALA RUDERALNA to naturalne wnętrze utworzone przez drzewa i krzewy wokół jednej z betonowych nawierzchni. Tym samym powstała w parku idealna przestrzeń do wydarzeń sąsiedzkich.

KOSZENIE Z uwagi na chęć poprawy mikroklimatu i adaptacje miasta do zmian klimatu, w parku wprowadzono różne sposoby pielęgnacji: wyodrębnione zostały obszary o różnej intensywności koszenia (koszenie intensywne oraz koszenie średnio intensywne). Pozostałe obszary maja pozostać nieskoszone i zarastać roślinnością wysoką, tworząc tym samym zewnętrzny bufor izolacyjny parku.